Güzel bir sabah...

İki favori yerli, iki de yabancı dizim var. Artık her ne kadar başından sonuna kadar izleyemesem de kaçırmamaya çalışıyorum.

Geçenlerde yerli olanı izlerken, şöyle bir sahne vardı...

Bir adam 20 yıldır bir kadına aşık...Ama hiçbir zaman açılamamış. Tam açılacakken kadın o mahalleden taşınıyor ve kendine bir hayat kuruyor, kopuyorlar. Bu arada kadın evli ve çocuklu bir adamla beraber fakat ikisi de birbirini gerçekten sevmekte. Zira adam karısı ile anlaşamıyor, açıkçası kadın da anlaşılacak bir tip değil...(Dizide bizlere öyle lanse ediyorlar...)

Evli olan adam daha fazla dayanamayıp, ailesine durumu açıyor, mutsuz olduğunu, diğer kadını çok sevdiğini ve boşanmak istediğini söylüyor. Aile önce şiddetle karşı çıkıyor, sonra bakıyorlar ki oğulları mahvolmuş durumda, anlayış gösteriyorlar. Bu arada adamın sevgilisi hamile...Tam bu ikisi bir araya gelecekken adamın karısı hasta oluyor, tabi ki adam evini ve çocuklarını terkedemiyor.

Adamın sevgilisi olanları gururuna yediremeyip, bulunduğu yeri terk ediyor ve tekrar eski mahallesine , annesinin evine dönüyor.

Herkes onu evli zannediyor, hamile olduğu için. Tam o sırada 20 yıldır ona aşık olan adam tekrar karşısına çıkıyor, durumunu bilmesine rağmen, sevgisini ona açıklıyor.

Kadın zaten yıkık ve dökük. Bu kadar derinden sevildiğini anlayınca çok etkileniyor ve bu ikisi evlenmeye karar veriyorlar.

Offff ne uzun oldu asıl gelmek istediğim yer burası idi ama öncesini anlatmak lazımdı ;)

Gelelim 20 yıl bekleyen adam profiline...

Bakınca yüzünden hakikaten temizlik ve saflık akan, dürüst, nazik, hem dost, hem de sevgili olabilecek, anlayışlı, olgun, mütevazi, aşkından dünyayı gözü görmeyen, güven veren, şeker gibi bir tip. Yani sadece dizilerde görebileceğimiz bir erkek profili ;)

İzleyenler anladı beni....

Ailesi de tipik bizlere yakın bir aile tipi...Neyse, adam evleneceğini ailesine açıyor ve aile nihayet diye çok seviniyorlar. Nihayet evlenmeye karar verdi diye...Ama kim olduğunu bir türlü söyleyemiyor, çekiniyor...Mahallede ikisi görüşüyor diye dedikodular almış yürümüş durumda...

Sofrada babadan şöyle bir replik geliyor (benim bunca yazıyı yazmama sebep olan cümle) :

-Yahu, niye söylemiyor kimle evleneceğini, yoksa Rus kızı mı getirecek???
diye keyifle gülüyor!!!!

Oğlu kim olduğunu açıklayınca olay çıkıyor, baba olmaz diyor, oğul karşı geliyor, baba tokat atıyor, oğul evi terkediyor ve 20 yıldır beklediği kadınla itirazlara rağmen, her şeyi kendisi hallediyor, kadını da ikna ediyor ve evleniyorlar. Mutlu son...

Baba'nın kurduğu o cümle sonrası, düşünmeden edemedim. Bizler normal yaşayan insanlar olarak çok şükür, bu tür durumları ya dizilerde ya da çevremizde duyuyoruz. Tamam, çok tasvip edilir bir durum değil belki ama neden orada babaya, hamile bir kadınla evlenmektense kim olduğunu, dilini vs bilmediğin yabancı bir kadınla evlenmek daha doğaldır durumu yüklendi...

Belki bu durumda olan insanlar vardı, o an izleyip ön yargılarla hareket etmeyi alışkanlık haline getirmiş bir toplum olarak , olumsuz etkilenen insanlar oldu belki de..Şimdi düşünebilirsiniz, olumsuz etkilenecek neler neler var tv de buna gelene dek...Ama ben zaten onları izlemem.

Bu diziyi de ikinci yılında saçma bulmaya başladım ama başladığım bir işi bitirmek gibi bir takıntım olduğu için sonuna kadar izleyeceğim ne yazık ki!!! İlk başlarken de Kıraç yüzünden başladım zaten ;) Kıraç dizi müziğini yaptı ya izlemek şart !!!

Bu dizinin sabahı biz öğrencilerimizi tiyatroya götürdük. Oyunda anafikir şuydu : Sevgi her şeyin üstesinden gelir...

Ve benim miniklerim bu ana fikri kapmışlardı...

Bir de ben şuna çok inanırım. Hayatta herşey olabilir, evren bilinmeyen bir sürü sürprizle dolu...O yüzden istediklerimize, dualarımıza çok dikkat etmeliyiz.Çünkü gerçekleşebilir... Bir şeyi gerçekten istiyorsanız bilin ki o şey gerçekleşir...Ama gerçekten istemelisiniz, vazgeçtiğiniz an evrende sizin dileğinizin gerçekleşmesi için çalışan her şey durur. Uygun zaman geldiğinde her şey bir şekilde yoluna girecektir...Yeter ki siz isteyin...

Bu yazıya başladığımda neredeydim, şimdi neredeyim. Bu cümle bana Murathan Mungan'ın Yaz Geçer şiirinden bir bölüm hatırlattı...Sizinle bir ara paylaşırım...
Sabah erken uyandım . Cumartesi sabahının 6.5 da ne diye uyanırsın ki...Tabi akşam erken yattım, meleğimle öylesine dinlenelim diye yatmıştık, ikimiz de uyuyakalmışız ;)
Yani iyi uyumuşum, dinlenmişim. İyi uyku bana göre her şeye bedel...

Şu anda muhteşem sesli kadın Candan Erçetin'in muhteşem şarkısını dinliyorum, en sevdiklerimden... "Söz vermiştin bana "diye başlayan...
Hangi bahane avutur bilmem
Hangi günahın bedeli bu
......
Paylaşılmıyor hüzün
Paylaşamam yolu yok bunun
Anlatamam sonu yok bunun
Çekilecek başa geldikçe dertler
......
Hepinize mutlu günler.