Cumartesi, Haziran 09, 2007

"Zaman" ne garip bir kavram...

Hangi tarihlerdi bilmem... Bir zamanlar günler geçmek bilmezdi... Durup durup hatırlanacak eskiler, geleceğe yönelik hayaller ve planlar, hiç sıkılmaksızın gün boyu dinlenecek sevilen müzikler, izlenecek filmler, dost ve arkadaş paylaşımları, gezmeler tozmalar vardı...

Geçen yıl bu zamanlar ise büyük bekleyiş... Hamileliğin son ayı...Ve Temmuz başında doğum...
İşte herşey o gün değişti. O gün bu gündür ne zaman sabah, ne zaman akşam oluyor, nasıl yatıyorum üzerimi kim örtüyor, ne zaman kalkıyor, nerede nasıl yorgunluktan sızıp kalıyorum belli değil...

Minik meleğim bugün 11 aylık oldu...Tam 1 ay sonra yaşında olacak...İnanılır gibi değil! Sanki bu 11 ay, 11 gün gibi geçti. İznimi sonlandırıp işe başlayalı tam 1 hafta oldu, ancak o zaman değerlendirme fırsatım oldu geçen zamanı...
Ne desem bilmem ki, herşey çok büyülü... Şimdi kelimelere döksem, sanki sihri kaçacak!
Canım prensesim, güzel kızım 1 ay daha büyüdün hep sağlıklı, mutlu ve huzurlu ol inşallah...

4 yorum:

Tuba dedi ki...

Merhaba Eda, iadeyi ziyaret yapayim dedim. Blogun hayirli olsun. Yazini cok sevdim. Haklisin cocuklar tum zamanimizi dolduruyor. Onlarin buyumesini seyrederken, kendimizin de yaslandigini unutuyoruz. Neyse, sevgiler diyorum simdilik,

bir demet feslegen dedi ki...

Merhaba Tuba
Ziyaretine çok sevindim teşekkürler.
Sevgiler

Sanem dedi ki...

Bilirim o duyguyu. Benim kuzum da Haziran 2006 doğumlu. 1 yaşına girdiğini görmek, heyecanlandırıyor insanı. Sanki çok büyük bir yol katetmişsin gibi hissediyorsun. Daha yolun başında olmana rağmen...
Sevgiler...

bir demet feslegen dedi ki...

Sevgili Ada
Hoşgeldin bloguma, yazın yüzümde huzurlu bir gülümseme uyandırdı...
Aramızda 1 ay var...Evet yolun başındayız ama aynı zamanda çok da yol kateddik değil mi...
Öpüyorum kuzucuğunu, sevgiler...