Çarşamba, Ekim 14, 2009

Eda'ya..


Adaşım Eda'yı uzun zamandır tanırım ve çok da severim. Stil direktörü sitesinin bu samimi sahibesi, acı bir kaybını paylaşmış sitesinde, ona tekrar buradan da başsağlığı dilerim.

Ve çok önemli bir konuya değinmiş sitesinde.. Cümleleri aynen şöyle..

Çok düşündüm ve yaşamımdan internetin neler alıp, neler verdiğini sorguladım...
En son anneannemi ne zaman Moda sahilinde çay içmeye götürdüm?
Ne zaman seradan çiçek aldım, ne zaman ferah bir zamanda keyifle yemek yaptım?
Ne zaman ayaklarımı uzatarak yaşama şükrettim....
Sizleri tanımak, en ufak bir çöpü bile değerlendirip bloga eklediğim, sizlerin de beğenisi kazanmak, yeni insanlar tanımak çok ama çok güzeldi.
Ama yorumlara cevap yazamadığım için, geceleri sabahlara kadar ayakta kalmak, sizleri ihmal etmemek için çırpınmam gerçekten içimden geldiği içindi....
Ama yorgunum ve üzgünüm...

Son zamanlarda ben de çok düşünüyordum bu konuyu da, yine tercüman hisler diyeceğim bu yüzden..

Siz de düşünün, yaşamınızdan neler aldığını.. Bu konuda kendi adıma dikkatli davrandığımı biliyor, ama etrafımda bu sebeple bağımlı çok kişi var demek istiyorum.. Düzelemeyecek durumlar ve sönen ilişkiler, hayal kırıklıkları da cabası..

Ama bu yazıda beni en çok vuran cümle anneanne ile ilgili cümleydi.. Rahmetli anneannemi son kez görememenin, belki internet yüzünden değil ama başka hayat telaşeleri yüzünden onu ihmal ettiğimin acısını hala yüreğimde taşıyorum.

O yüzden sevgili adaşım, anneannen hala hayatta iken birlikte geçirilecek keyifli zamanlarınız umarım daha nice olur..

6 yorum:

Bir Dut Masalı - nUnU dedi ki...

edacığım bazen istemedende olsa hayatın akışında sürüklendiğimiz çok doğru..
herşeye her zaman vakit ayırmak imkansızlaşıyor.
o zamanda cı kayıplarda keşkeler hemen en öne yerleşiyor.
dilerim hiç keşkesiz hayat yolculuklarımız oluır, sevdiklerimizle..

Stil Direktoru dedi ki...

Canım adaşım aynı şehirde kısa bir dönemde olsa nefes aldık, denk gelmedik ama yüreklerimiz 2007'den beri beraberdi.

Acını anımsattığım için özür dilerim, anneanneciğinin toprağı bol mekanı cennet olsun güzel kalpli adaşım :(

Aynen yazıştığımız gibi düşüncelerimizi uygulayalım, çok geç olmadan onların ellerine sıkı sıkı tutunalım emi.

Seni seviyorum birtanem

Işıl dedi ki...

anneannme hala hayatta dediğini yapacağım
bloguma beklerim sizide

Hülya dedi ki...

Ben son dönemlerde iş ortamındaki ikiyüzlülüklerden,çıkar ilişkilerinden,yapaylıklardan kaçıyorum buraya belki de...
Ama çok zamanımızı aldığı doğru, evde mümkün olduğunca oğlum uyumadan bilgisayar açmıyorum o zaman da uykumdan gidiyor.
Sevgiler

Pembe Tatlar dedi ki...

Canım hayat bazen keşkeleriçok dedirdiyor...
Kıymetleri kaybedince anlıyoruz ama geç oluyor...

MAVİ TUTKU dedi ki...

Arkadaşınızın başı sağolsun. Güzel yazmış. Hayat ve hayatın içinde bazı şeyler birşeyleri verirken birşeyleri hep götürüyor sanırım.